ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ အေဖ _________________________ အဲဒီေန႕က အေဖဟာ ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ အတူ ျခံ၀င္းေထာင့္က ထိုင္ခံုေလးမွာ ထိုင္ေနခဲ႕ပါတယ္။ သားအဖႏွစ္ေယာက္ အဲလို ထိုင္ေနတုန္းမွာ အိပ္တန္းတက္မယ့္ က်ီးကန္းတစ္ေကာင္ဟာ အိမ္ေခါင္မိုးရဲ႕ တစ္ေနရာမွာ လာနားပါတယ္။ “သား .. အဲဒါ ဘာငွက္လဲ” အေဖက ေမးပါတယ္။ “အေဖ .. အဲဒါ က်ီးကန္းေလ” ကၽြန္ေတာ္က အေဖ႕ေမးခြန္းကို ေျဖျပီးေတာ႕ အေဖက ဒုတိယအၾကိမ္ထပ္ေမးပါတယ္။ “သား .. အဲဒါ ဘာငွက္လဲ” “အေဖ .. အဲဒါ က်ီးကန္းပါ” ကၽြန္ေတာ္ေျဖျပီး နည္းနည္းၾကာေတာ႕ အေဖက ေနာက္တစ္ခါ ထပ္ေမးပါတယ္။ “သား .. အဲဒါ ဘာငွက္လဲ” “အာ .. အေဖကို ေျပာျပီးျပီေလ .. က်ီးကန္းပါလို႕ဆို” အဲလို ကၽြန္ေတာ္ စိတ္မရွည္စြာ ေျဖအျပီးမွာေတာ႕ အေဖက ခဏျငိမ္က်သြားပါတယ္။ အေဖဘာေတြ ေတြးေနခဲ႕သလဲ မသိ။ ခဏေနေတာ႕ အေဖ႕ဆီက စကားသံ ထြက္လာျပန္တယ္။ ဒီတစ္ခါလည္း သူေမးတာက အတူတူပါ။ “သား .. အဲဒါ ဘာငွက္လဲ” ကၽြန္ေတာ္ စိတ္မရွည္ေတာ႕။ ဒီေလာက္ေျပာေနတာကို အေဖ ဘာလို႕ မ်ား ထပ္ခါထပ္ခါေမးေနရလဲလို႕။ “က်ီးကန္း၊ က်ီးကန္း၊ က်ီးကန္း …. မွတ္ထားေနာ္ .. အဲဒါ က်ီးကန္းဗ်” ကၽြန္ေတာ္႕စကားဆံုးေတာ႕ အေဖဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ထိုင္ေနတဲ႕ ထိုင္ခံုေလးက ထျပီး တုန္တုန္ရီရီနဲ႕ အိမ္ထဲ၀င္သြားပါတယ္။ ခဏၾကာေတာ႕ အေဖဟာ ဒိုင္ယာရီစာအုပ္ေလးတစ္အုပ္ကို ကိုင္ျပီး ကၽြန္ေတာ့္ဆီ ျပန္ေရာက္လာပါတယ္။ ဒိုင္ယာရီ စာအုပ္ရဲ႕ သူလွန္ထားတဲ႕ စာမ်က္ႏွာကို ကၽြန္ေတာ္႕ကို ေပးျပီး ဖတ္ခိုင္းပါတယ္။ အဲဒီစာမ်က္ႏွာ အေဟာင္းေလးမွာ အေဖလက္ေရးနဲ႕ ေရးထားတာေလးကို ကၽြန္ေတာ္ ဖတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ႕။ “ဒီေန႕ စကားတတ္ခါစ က်ဳပ္သားေလးနဲ႕အတူတူ ျခံေထာင့္က ထိုင္ခံုေလးမွာ ထိုင္ေနတုန္း က်ီးကန္းတစ္ေကာင္ကို ျမင္ေတာ႕ အဲဒါဘာငွက္လဲလို႕ ႏွစ္ဆယ့္ငါးၾကိမ္တိတိ ေမးခဲ႕ပါတယ္ ႏွစ္ဆယ့္ငါးၾကိမ္လံုးလံုး က်ီးကန္းလို႕ က်ဳပ္ ေျဖခဲ႕တယ္ .. သားကို စိတ္မတိုပါဘူး ..သားဟာ က်ဳပ္အတြက္ေတာ႕ သိပ္ခ်စ္ဖို႕ေကာင္းတဲ႕ ကေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ႕ပါတယ္” _______________________________________________________________________ ကၽြန္ေတာ္႕အေဖဟာ အခု မြန္ျပည္နယ္၊ က်ိဳက္ထိုမွာလို႕ သိရပါတယ္။ အသက္ၾကီးတဲ႕အထိ ပင္ပင္ပန္းပန္း အလုပ္လုပ္ေနတုန္းပါ။ အေဖနဲ႕သား မေတြ႕တာၾကာေပမယ့္ အေဖေပးခဲ႕တဲ႕ အသိပညာေတြနဲ႕ အသက္ရွင္ေနသမွ် အေဖ႕ေက်းဇူးေတြကို သားမေမ႕ပါဘူးအေဖ။ အေဖ့ကို ကၽြန္ေတာ္ ဒီစာေလးနဲ႕ ဒီကေနပဲ ကန္ေတာ႕ဦးခ်လိုက္ပါတယ္။