သတိရတဲ့ ဖုန္းျမည္သံ

အဲဒီေန႔က ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးအေၾကာင္းေျပာေနရင္း ဆရာက သူနဲ႔သူ႔သူငယ္ခ်င္းအေၾကာင္းကို ေျပာျပတယ္။ ဆရာက "အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ဆရာတို႔က ဖုန္းေကာက္ကိုင္ၿပီးရင္ ဘာေျပာရမွန္းမသိ ျဖစ္သြားၾကတယ္။ အဲဒီလိုနဲ႔ ေနာက္ေတာ့ သူ႔ကို ဆရာသတိရရင္ ဖုန္းေကာက္ဆက္လိုက္တယ္။ ဖုန္းသံႏွစ္ခ်က္ျမည္ၿပီးရင္ ဖုန္းခ်လိုက္တယ္။ ေနာက္ေတာ့သူလည္း ဒီလိုပဲ... ဆရာကို သူသတိရရင္ ဖုန္းဆက္တယ္။ ဖုန္းသံႏွစ္ခ်က္ျမည္ၿပီးရင္ ဖုန္းခ်လိုက္တယ္။ ဒါဟာ အက်င့္တစ္ခုလို အခုခ်ိန္အထိ ဆရာတို႔ က်င့္သံုးေနၾကေသးတယ္"လို႔ ေျပာျပပါတယ္။

ဆရာ့စကားကို နားေထာင္ၿပီး ကၽြန္မစိတ္မွာ ခံစားမႈတစ္မ်ဳိးကလိႈက္ထလာၿပီး ဖုန္းကိုေကာက္ကိုင္မိရက္သား ျဖစ္သြားတယ္။ ၿပီးေတာ့ အရင္ကအရမ္းေကာင္းခဲ့ၾကၿပီး အေျခအေနေၾကာင့္ အေနေဝးသြားခဲ့ၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕ဖုန္းနံပါတ္ကို ေကာက္ဆက္လိုက္မိတယ္။ ကၽြန္မတို႔ဟာ ဆရာနဲ႔သူ႔သူငယ္ခ်င္းလို အျပန္အလွန္နားလည္မႈ ရွိခ်င္မွရွိႏိုင္မယ္ဆိုတာကို ကၽြန္မေတြးမိလို႔ သူတို႔ဆီကို မက္ေဆ့တိုေလးတစ္ေၾကာင္း ေရးပို႔လိုက္တယ္။

"ငါတို႔ဆရာကေျပာတယ္... တကယ္လို႔ လူတစ္ေယာက္ကို သတိရမိရင္ သူ႔ဖုန္းကို ႏွစ္ခ်က္ေလာက္ေပးျမည္လိုက္ပါတဲ့"

သူတို႔ဆီက မက္ေဆ့ေလးေတြ ကၽြန္မခ်က္ခ်င္းျပန္ရခဲ့တယ္။ မက္ေဆ့ေတြကိုဖတ္ရင္း သူတို႔လည္း တစ္ခုခုခံစားသြားရၿပီဆိုတာ ကၽြန္မနားလည္လိုက္တယ္။ ၾကည္ႏူးစိတ္နဲ႔ ဖုန္းထဲက မက္ေဆ့ေတြဆီကေန ကၽြန္မအၾကည့္ေတြ မခြာရက္ေအာင္ျဖစ္ခဲ့တယ္။

အကြာအေဝး... အကြာအေဝးဆိုတာ ႀကီးလည္းမႀကီး၊ ငယ္လည္းမငယ္တဲ့ အဟန္႔အတားတစ္ခုပါ။ တစ္ခ်ိန္တုန္းက ကၽြန္မတို႔ဟာ အတူဖက္ၿပီး ငိုေကာင္းငိုခဲ့ၾကမယ္။ အတူေသာက္စား ေပ်ာ္ျမဴးခဲ့ၾကမယ္။ မိုးလင္းေပါက္ အတူေဆာ့ကစားခဲ့ၾကမယ္။ ဘာမဆို ေျပာဆိုတိုင္ပင္ခဲ့ၾကမယ္။ ဒါေပမဲ့ အခုအခ်ိန္အခါမွာ ဘာေျပာလို႔ေျပာရမွန္းမသိ ျဖစ္ၾကရတယ္။ အရင္ကရွိခဲ့ဖူးတဲ့ ခင္မင္ရင္းႏွီးမႈေတြ မေျပာင္းခဲ့လည္း စိတ္ရဲ႕အကြာအေဝးေတြက တေျဖးေျဖးဟလာခဲ့ၾကတယ္။ အဲဒီကြာဟလာတဲ့ေနရာမွာ စိမ္းကားတဲ့ရနံ႔ေတြက ျဖည့္ဝင္ခဲ့တယ္။ အဲဒီလိုျဖစ္ဖို႔ကို ကၽြန္မတို႔ မေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ လက္ရွိအေျခအေနကို ေျပာင္းလဲဖို႔ ခက္ခဲခဲ့ၾကတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ခံစားခ်က္ေတြက တေျဖးေျဖးထံုက်င္လာခဲ့ေတာ့တယ္။

တစ္ေန႔ေန႔ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ အတူေဆာ့ကစားခဲ့ဖူးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကို သတိရမိေတာ့ ဖုန္းဆက္လိုက္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဖုန္းနံပါတ္ကို ႏွိပ္မယ့္ဆဲဆဲတခဏမွာ ဘာေျပာရရင္ေကာင္းမလဲဆိုတဲ့ ခံစားခ်က္က တိုးဝင္လာတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ဖုန္းနံပါတ္ကိုဆက္ႏွိပ္မယ့္လက္က ရပ္တန္႔သြားခဲ့တယ္။ ခင္မင္ရင္းႏွီးမႈ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက အခ်ိန္ရဲ႕တိုက္စားမႈေၾကာင့္ ပိုပိုၿပီးပါးလ်ားလာခဲ့တယ္။ ေနာက္ဆံုးက်န္ခဲ့မွာက ဟိုတုန္းကအမွတ္တရေတြနဲ႔ သက္ျပင္းခ်သံေတြပဲျဖစ္တယ္။

ႏွစ္ေတြ တစ္ႏွစ္ၿပီးတစ္ႏွစ္ ကုန္လြန္သြားခဲ့တယ္။ နင့္မွာလည္း နင့္အလုပ္နဲ႔၊ ငါ့မွာလည္း ငါ့အလုပ္နဲ႔ အလုပ္ေတြမ်ားခဲ့ၾကတယ္။ အရင္လို ရင္းရင္းႏွီးႏွီးေနရတဲ့အခ်ိန္ေတြ ကၽြန္မတို႔မွာ နည္းပါးလာခဲ့ၾကတယ္။ လက္ေတြ႔ဘဝ၊ လက္ရွိအေျခအေနရဲ႕ တိုက္စားမႈေၾကာင့္ ခင္မင္ရင္းႏွီးမႈ ခပ္ပါးပါးျဖစ္လာတဲ့အခါ ကၽြန္မတို႔ရရွိတဲ့ ေမြးေန႔ေတာင္းဆုဟာလည္း တေျဖးေျဖးနည္းလာခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ေတာင္းဆုနည္းေလ ကၽြန္မတို႔ခံစားရေလ၊ စိတ္လႈပ္ရွားေပ်ာ္ရႊင္ရေလျဖစ္တယ္။ အခ်ိန္ရဲ႕တိုက္စားမႈကို ခံႏိုင္ရည္ရွိတဲ့ ခင္မင္ရင္းႏွီးမႈက ပိုတန္ဖိုးရွိခဲ့လို႔ျဖစ္တယ္။

လူ႔ဘဝရဲ႕အခ်ဳိးအဆစ္တိုင္းမွာ မတူတဲ့ခင္မင္ရင္းႏွီးမႈေတြ ျဖစ္ေပၚလာတတ္ပါတယ္။

ကေလးဘဝ ရြံ႕ေတြနဲ႔ေဆာ့ကစားခဲ့တာ ေဘးအိမ္က က်စ္ဆံၿမီးႏွစ္ခြက်စ္ထားတဲ့ ေကာင္မေလးနဲ႔ တစ္ကိုယ္လံုးညစ္ပတ္ေနတဲ့ ေကာင္ေလးနဲ႔ပါ။

သူငယ္တန္းဘဝ ဟစ္ေအာ္ကခုန္ၾက၊ ႀကိဳးခုန္ၾကနဲ႔ လယ္ေတာျမက္ရိုင္းထဲ ေျပးလႊားေဆာ့ကစားခဲ့တာ အျပစ္ကင္းျဖဴစင္တဲ့ အတန္းေဖာ္သူငယ္ခ်င္းေတြပါ။

အလယ္တန္းဘဝ အတူစိတ္ကူးယဥ္၊ အတူဆန္႔က်င္ထၾကြ၊ အတူရူးမိုက္ခဲ့တာ အက်င့္စရိုက္တူတဲ့ ေက်ာင္းကသူငယ္ခ်င္းေတြပါ။

အထက္တန္းဘဝ အခ်င္းခ်င္းရင္ဖြင့္ၾက၊ အတူတူႀကိဳးစားၾက၊ စာဖိအားေတြကို အတူတူအံတုခဲ့ၾကတာ ကိုယ့္ကိုနားလည္ဂရုစိုက္ေပးတဲ့ ေဘာ္ဒါေတြပါ။

တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားဘဝ အတူတူေပ်ာ္ပါး၊ စိတ္ကူးအိပ္မက္အတြက္ အတူတူရုန္းကန္၊ ေရွ႕ဆက္လမ္းအတြက္ အတူတူေဝဝါးခဲ့တာ ႏိုင္ငံေပါင္းစံုကလာတဲ့ ကိုယ္နဲ႔စိတ္ကူးအိပ္မက္တူတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြပါ။

ေက်ာင္းၿပီးလို႔ အျပင္ေလာကေရာက္ေတာ့ အလုပ္အတြက္ အတူႀကိဳးစားပ်ာမ်ားတဲ့၊ အလုပ္အေျခအေနတိုးတက္ဖို႔ အတူႀကိဳးပမ္းခဲ့တာ မ်က္ႏွာေပၚမွာပင္ပန္းဒဏ္ေတြ ျပည့္ႏွက္ေနၿပီး ဘဝလိႈင္းၾကားမွာ ျမႇဳပ္လုိက္ေပၚလိုက္ျဖစ္ေနတဲ့ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြပါ။

ရွည္လ်ားတဲ့ လူ႔ဘဝလမ္းမေပၚမွာ ကၽြန္မတို႔နံေဘးမွာ သူငယ္ခ်င္းေတြက အၿမဲအေဖာ္ျပဳရွိေနခဲ့ပါတယ္။ ဒီသူငယ္ခ်င္းေတြက မတူတဲ့ဇာတ္ေကာင္အျဖစ္နဲ႔ အလွည့္က်သရုပ္ေဆာင္ေနၾကပါတယ္။ သူတို႔နဲ႔ ခဲြခြာရခ်ိန္တိုင္း၊ စြန္႔ခြာရခ်ိန္တိုင္း ကၽြန္မတို႔မွာ ဝမ္းနည္းျခင္းေတြနဲ႔ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာေတြ က်န္ရစ္ခဲ့တယ္။ လ်စ္လ်ဴရႈမိတိုင္း၊ ေနာက္ကိုျပန္လွည့္ၾကည့္တိုင္း ကၽြန္မတို႔မွာ ပူေဆြးေနာင္တနဲ႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ က်န္ရစ္ခဲ့တယ္။

"ငါတို႔ရဲ႕ခင္မင္မႈ အဓြန္႔ရွည္ပါေစ။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာၿမဲပါေစ" လို႔ ကၽြန္မတို႔ေျပာတတ္ၾကတယ္။ တကယ္ပဲ ခင္မင္မႈေတြက အခ်ိန္ကိုေက်ာ္ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ အကြာအေဝးကို ေက်ာ္ျဖတ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီခင္မင္မႈကို ကၽြန္မတို႔ေကာင္းေကာင္း တန္ဖိုးမထားခဲ့ရင္ အခ်ိန္ကိုေက်ာ္ျဖတ္ႏိုင္သည့္တိုင္ ပါးလႊလႊစိတ္ဝိညာဥ္ကိုေတာ့ ေက်ာ္ျဖတ္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သူငယ္ခ်င္းေတြကို သတိရတဲ့အခါ သူ႔ဖုန္းကိုေကာက္ဆက္ၿပီး ျမည္သံႏွစ္ခ်က္ေလာက္ ေပးလိုက္ပါ။ ကမာၻ႔ရဲ႕ေထာင့္တစ္ေနရာက သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ သူ႔ကိုသတိရေနတယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း သူသိပါေစ။ ခင္မင္မႈတစ္ခုက ကမာၻပ်က္သုန္းတဲ့အထိ သူ႔အနားမွာရွိေနေၾကာင္း သူသိပါေစ။

တကယ္လို႔ သူ႔ကိုသတိရခဲ့ရင္ သူ႔ဖုန္းကို ျမည္သံႏွစ္ခ်က္ေပးလိုက္ပါ။ အျပန္အလွန္နားလည္မႈတစ္ခု၊ ဂရုစိုက္မႈတစ္ခုကိုထိန္းထားႏိုင္တဲ့ ခင္မင္ရင္းႏွီးမႈတစ္ခုနဲ႔ အခ်ိန္ကိုေက်ာ္ျဖတ္၊ ေသဆံုးျခင္းကို ေက်ာ္ျဖတ္ၾကရေအာင္။ အရာရာအားလံုး ပ်က္သုန္းထိတိုင္ေအာင္ေပါ့............

ဒီစာကိုဖတ္ၿပီးရင္ သင္သတိရတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕ဖုန္းကို ျမည္သံႏွစ္ခ်က္ေပးလိုက္ပါ.......

မူရင္း --- http://www.xiaole8.com/youqingwz/8120.html

ႏိုင္းႏိုင္းစေန ဘာသာျပန္သည္။

အခ်စ္ဆိုတာ ဘာလဲ?

ကၽြမ္းက်င္သူပညာရွင္တစ္စုက အသက္(၄)ႏွစ္က (၈)ႏွစ္အရြယ္ထိ ကေလးေတြကို "အခ်စ္ဆိုတာ ဘာလဲ?"ဆိုတဲ့ေမးခြန္းကို ေမးခဲ့ၾကတယ္။ လူေတြထင္မွတ္မထားေလာက္တဲ့ ကေလးေတြရဲ႕ က်ယ္ျပန္႔ေလးနက္တဲ့အေျဖကို ေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္။ သင့္ေရာ.. အခ်စ္ကို ဘယ္လိုသတ္မွတ္ထားသလဲ?

(၁) သမီးရဲ႕ဘြားဘြားက အဆစ္ေရာင္ေရာဂါရွိတယ္။ သူက ခါးကုန္းၿပီးေျခသည္းမညႇပ္ႏိုင္ဘူး။ ဒါကုိ ဘိုးဘိုးကညႇပ္ေပးတယ္။ ဘိုးဘိုးက သူ႔လက္ဆစ္ေရာင္တာကိုေတာင္မမူဘဲ လုပ္ေပးတယ္။ ဒါဟာ အခ်စ္ျဖစ္တယ္။ --- Rebecca (၈)ႏွစ္

(၂) လူတစ္ေယာက္က သင့္ကိုခ်စ္မိၿပီဆိုရင္ သင့္နာမည္ကိုေခၚတဲ့ သူ႔အေခၚကေျပာင္းသြားတယ္။ သူ႔ပါးစပ္ကေန ထြက္လာတဲ့ သင့္နာမည္က သင့္ကိုခံစားမႈေကာင္းေတြေပးတယ္။ --- Billy (၄)ႏွစ္

(၃) အခ်စ္ဆိုတာ မိန္းကေလးက ေရေမႊးဆြတ္၊ ေယာက္်ားေလးက ေအာ္ဒီကလံုးေရေမႊးျဖန္း.. အဲဒီေနာက္ သူတို႔ခ်ိန္းေတြၾကၿပီး အခ်င္းခ်င္း အနံ႔ခံၾကတာျဖစ္တယ္။ ---- Carl (၅)ႏွစ္

(၄) အခ်စ္ဆိုတာ အျပင္ထြက္အစာစားခ်ိန္ သင္က သင့္ရဲ႕အာလူးေခ်ာင္းေၾကာ္ေတြကို တစ္စံုတစ္ေယာက္ကို ေပးလိုက္တယ္။ အဲဒီတစ္စံုတစ္ေယာက္က သူ႔ရဲ႕အစားအစာေတြ သင့္ကိုျပန္ေပးမေပးဆိုတာကို သင္ဂရုမစိုက္ခဲ့ဘူး။ ----- Krist (6)ႏွစ္

(၅) အခ်စ္ဆိုတာ သင္ပင္ပန္းတဲ့အခ်ိန္ သင့္ကိုၿပံဳးေစ၊ ရယ္ေမာေစတဲ့အရာျဖစ္တယ္။ --- Terry (၄)ႏွစ္

(၆) အခ်စ္ဆိုတာ ေမေမကေဖေဖကုိ ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ေပးၿပီး ေဖေဖ့ကိုမေပးခင္ အရသာေကာင္းမေကာင္း တစ္ငံုအရင္ေသာက္ၾကည့္တာျဖစ္တယ္။ --- Danny (၇)ႏွစ္

(၇) အခ်စ္ဆိုတာ သင္တို႔အခ်င္းခ်င္း နမ္းရႈံ႕ၾကတယ္။ အဲဒီေနာက္ နမ္းရႈံ႕ဖို႔ကို သင္တို႔ၿငီးေငြ႔သြားၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ သင္တို႔အတူရွိေနၾကတယ္။ သင္တို႔စကားေတြ အမ်ားႀကီးေျပာၾကတယ္။ ေဖေဖနဲ႔ေမေမက အဲဒီလိုပဲ။ သူတို႔နမ္းတဲ့အခါ ျမင္ရသူအဖို႔ အရမ္းညစ္ပတ္တယ္။ --- Emily (၈)ႏွစ္

(၈) အခ်စ္ဆိုတာ သင့္အခန္းထဲမွာ သင္ခရစၥမတ္လက္ေဆာင္ျဖည္ေနတဲ့အခ်ိန္ ျဖည္ေနတာကိုရပ္ၿပီး သင့္ကို နားစြင့္ေစတဲ့အရာျဖစ္တယ္။ --- Bobby (၇)ႏွစ္

(၉) တကယ္လို႔ ပုိခ်စ္တတ္ေအာင္ သင္, သင္ယူခ်င္ရင္ သင္မုန္းတဲ့လူကေန စၿပီး သင္ခ်စ္သင့္တယ္။ --- Monica (၆)ႏွစ္

(၁ဝ) အခ်စ္ဆိုတာ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကို နင္ဒီအကၤ်ီနဲ႔အရမ္းလိုက္တယ္လို႔ သင္ေျပာၿပီးတဲ့ေနာက္ သူဟာအဲဒီအကၤ်ီကို ေန႔တိုင္းဝတ္ေနတာပဲျဖစ္တယ္။ --- Noel (၇)ႏွစ္

(၁၁) အခ်စ္ဆိုတာ အဘြားအိုေလး၊ အဘိုးအိုေလးနဲ႔တူတယ္။ သူတို႔ဟာ အခ်င္းခ်င္းဘယ္ေလာက္ပဲ နားလည္နားလည္ သူတို႔ဟာသူငယ္ခ်င္းပဲျဖစ္တယ္။---- Tommy (၆)ႏွစ္

(၁၂) စႏၵားယားေျဖေဖ်ာ္တဲ့စင္ေပၚမွာ ကၽြန္မတစ္ေယာက္ထဲ၊ ကၽြန္မအရမ္းစိတ္လႈပ္ရွားေနတယ္။ စင္ေအာက္ကိုၾကည့္ေတာ့ စင္ေအာက္ကလူေတြအားလံုး ကၽြန္မကိုၾကည့္ေနတယ္။ ေဖေဖကို ကၽြန္မလွမ္းျမင္လိုက္တယ္။ ေဖေဖက လက္ေဝွ႔ယမ္းၿပီး ၿပံဳးျပတယ္။ ေဖေဖတစ္ေယာက္ပဲ ကၽြန္မကို ဒီလိုလုပ္ျပတယ္။ ကၽြန္မ မေၾကာက္ရြံ႕ေတာ့ဘူး။ ----- Cindy (၈)ႏွစ္

(၁၃) ေမေမက တျခားလူေတြထက္ ကၽြန္မကို ပိုခ်စ္တယ္။ ကၽြန္မကို နမ္းၿပီး အိမ္ေမာက်ေစတာ ေမေမတစ္ေယာက္တည္းပဲရွိတယ္။ ---- Claire (၆)ႏွစ္

(၁၄) အခ်စ္ဆိုတာ အေကာင္းဆံုးၾကက္သားတစ္တံုးကို ေမေမက ေဖေဖ့ပန္းကန္ထဲ ထည့္ေပးတဲ့အခ်ိန္ျဖစ္တယ္။ ---- Elaine (၅)ႏွစ္

(၁၅) အခ်စ္ဆိုတာ ေခၽြးေတြနဲ႔ တစ္ကိုယ္လံုးနံေစာ္ေနတဲ့ေဖေဖကုိ ေမေမက Charles Robert Redford ထက္ပိုေခ်ာတယ္လို႔ ေျပာတာျဖစ္တယ္။ --- Christine (၇)ႏွစ္

(၁၆) အခ်စ္ဆုိတာ သင့္ေခြးကေလးကို သင္တစ္ေနကုန္ပစ္ထားၿပီး ဂရုမစိုက္ခဲ့လည္း သင့္ေခြးကေလးက သင့္ပါးကို လာလ်က္ေနတုန္းျဖစ္တယ္။--- Mary Ann (၄)ႏွစ္

(၁၇) ကၽြန္မရဲ႕မမ ကၽြန္မကိုခ်စ္မွန္း ကၽြန္မသိတယ္။ မမက သူ႔အဝတ္အစားေဟာင္းေတြ ကၽြန္မကိုေပးၿပီး သူက အဝတ္အစားအသစ္ မျဖစ္မေနထြက္ဝယ္ရတယ္။ ---- Lorine (၄)ႏွစ္

(၁၈) လူတစ္ေယာက္ကုိ သင္ခ်စ္မိတဲ့အခါ သင္မ်က္လံုးက မွိတ္တုတ္မွိတ္တုတ္နဲ႔ မ်က္လံုးထဲကေန ၾကယ္ေတြထြက္လာတာျဖစ္တယ္။ ---- Kiven (၇)ႏွစ္

(၁၉) အခ်စ္ဆိုတာ ေမေမက ေဖေဖ့ကိုအိမ္သာထဲမွာေတြ႔သည့္တိုင္ ေမေမက ဒါကိုရြ႔ံစရာေကာင္းတယ္လို႔ မထင္တာျဖစ္တယ္။--- Mark (၆)ႏွစ္

(၂ဝ) "နင့္ကိုငါခ်စ္တယ္" လို႔ မေျပာပါနဲ႔။ တကယ္လို႔ သင္ေျပာခဲ့ၿပီဆိုရင္ ဒါကိုသင္တကယ္လုပ္ေတာ့မွာပါ။ တကယ္လုပ္ၿပီဆိုတာနဲ႔ "နင့္ကိုငါခ်စ္တယ္"လို႔ မၾကာခဏ သင္ေျပာသင့္ပါတယ္။ လူေတြက ဒါကိုအၿမဲေမ့ေနခဲ့လို႔ပါ။ ---- Jessica (၈)ႏွစ္

(၂၁) စာေရးဆရာတစ္ဦးက ၿပိဳင္ပဲြတစ္ခုမွာ သူဒိုင္လူႀကီးလုပ္ခဲ့တဲ့ အေတြ႔အႀကံဳကို ေျပာျပတယ္။ အဲဒီၿပိဳင္ပဲြက ခ်စ္စိတ္အရွိဆံုးကေလးကို ေရြးထုတ္တာျဖစ္တယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာ (၄)ႏွစ္အရြယ္ကေလးတစ္ေယာက္ အေရြးခံလိုက္ရတယ္။ အဲဒီကေလးငယ္ရဲ႕အိမ္နီးခ်င္းက အသစ္ေျပာင္းလာတဲ့ အဘိုးအိုတစ္ဦးျဖစ္တယ္။ တစ္ေန႔မွာ အဘိုးအိုငိုေနတာကို ကေလးငယ္ကျမင္ေတာ့ အဘိုးအိုရဲ႕ၿခံထဲဝင္ၿပီး အဘိုးအိုရဲ႕ေပါင္ေပၚထက္ထိုင္ေနလိုက္တယ္။ ေနာက္ေတာ့ ကေလးငယ္ေမေမက ကေလးငယ္ကိုေမးတယ္။ အဘိုးအိုကို ဘာေတြသြားေျပာသလဲဆိုေတာ့ ကေလးငယ္က "ဘာမွမေျပာပါဘူး... သူ႔ကို ကူငိုေပးလိုက္တယ္"လို႔ ေျပာခဲ့တယ္။

မူရင္း-- http://www.douban.com/group/topic/19554426/

ႏိုင္းႏိုင္းစေန ဘာသာျပန္သည္။