လက္တြဲေဖာ္ခ်စ္သူ

တစ္ႏွစ္ရဲ႕ တန္ဖိုးကို သိခ်င္ရင္
စာေမးပြဲက်တဲ့ ေက်ာင္းသားကို ေမးၾကည့္ပါ။

တစ္လရဲ႕ တန္ဖိုးကို သိခ်င္ရင္
လမေစ့ဘဲ ကေလးေမြးတဲ့ မိခင္ကို ေမးၾကည့္ပါ။

တစ္ပတ္ရဲ႕ တန္ဖိုးကို သိခ်င္ရင္
အပတ္စဥ္ထုတ္ ဂ်ာနယ္အယ္ဒီတာကို ေမးၾကည့္ပါ။

တစ္ေန႔ရဲ႕ တန္ဖိုးကို သိခ်င္ရင္
ကေလးေၿခာက္ေယာက္ကို ေက်ြးေမြးရတဲ့
ေန႔စားအလုပ္သမားကို ေမးၾကည့္ပါ။

တစ္နာရီရဲ႕ တန္ဖိုးကို သိခ်င္ရင္
ဆံုစည္းခြင့္ကို ေစာင့္ေနၾကတဲ့
ခ်စ္သူမ်ားကို ေမးၾကည့္ပါ။

တစ္မိနစ္ရဲ႕ တန္ဖိုးကို သိခ်င္ရင္
ရထားမမီလိုက္တဲ့ ခရီးသည္ကို ေမးၾကည့္ပါ။

တစ္စကၠန္႔ရဲ႕ တန္ဖိုးကို သိခ်င္ရင္
ယာဥ္တိုက္မွဳနဲ႔ သီသီေလးလြဲသြားတဲ့
ဒရုိင္ဘာကို ေမးၾကည့္ပါ။

တစ္မီလီစကၠန္႔ရဲ႕ တန္ဖိုးကို သိခ်င္ရင္
အိုလံပစ္ ေငြတံဆိပ္ရွင္ကို ေမးၾကည့္ပါ…………………။

စကားတစ္ခြန္း ဘဝတစ္ခုကို ေျပာင္းလဲေစသည္...။

္ၾကက္ပ်ံမက် စည္ကားတဲ့ ပဲြခင္းတစ္ခုမွာ မိခင္တစ္ဦးက ၃ႏွစ္သား

ကေလးငယ္ကို ေရာင္စံု k ဝယ္ေပးခဲ့တယ္။ ကေလးငယ္က ပူစီေဖာင္း

ကၾကိဳးေသးေလးကို ကိုင္ျပီး ပဲြခင္းထဲမွာ ခုန္ခြ ခုန္ခြနဲ႔ ေပ်ာ္ေနခဲ့တယ္။
ပဲြခင္းထဲမွာ ေျပးလႊားကစားရင္း မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ လက္ထဲက ပူစီေဖာင္း
လြတ္သြားခဲ့တယ္။

ရုတ္တရက္မို႔ ကေလးငယ္က အံ့ၾသတုန္လႈပ္ျပီး ေကာင္းကင္ေပၚ တက္

သြားတဲ့ ပူစီေဖာင္းကိုၾကည့္ျပီး ႏွေျမာတသနဲ႔ ငိုမဲ့မဲ့ျဖစ္ေနခဲ့တယ္။ ဒါကို
ထက္ျမက္တဲ့ မိခင္ကျမင္ေတာ့ သားေရွ႕ထိုင္ခ်ျပီး ဝမ္းသာေပ်ာ္ရႊင္တဲ့

အသံနဲ႔ "သားေရ.. ၾကည့္စမ္း ပူေဖာင္းရဲ႕ေမေမက ပူေဖာင္းကေလးကို

ထမင္းစားျပန္ဖို႔ ေခၚသြားျပီ.. သား လက္ျပ ႏႈတ္ဆိတ္လိုက္ေလ" လို႔

ေျပာလိုက္တယ္။

ထူးျခားဆန္းသစ္တဲ့ မိခင္ရဲ႕စကားေၾကာင့္ ဝမ္းနည္းတာေတြကို သားတဒဂၤ
ေမ့သြားခဲ့ျပီး အျမင့္ေပၚ ပ်ံတက္သြားတဲ့ ပူစီေဖာင္းကို လက္ျပ ႏႈတ္ဆက္

ေနခဲ့တယ္။ ပါးစပ္မွာလည္း "တာ့တာ.. တာ့တာ" နဲ႔ ဝဝကစ္ကစ္ ကေလး

ငယ္ရဲ႕ မ်က္ႏွာမွာ လင္းလက္တ့ဲ အေပ်ာ္ေတြ သမ္းေနခဲ့တယ္။

ဒီျမင္ကြင္းက ကြ်န္ေတာ့္ မ်က္စိကေနတစ္ဆင့္ ရင္ထဲကို စူးစူးနစ္နစ္
ထုိးဝင္ခံစားေစခဲ့ပါတယ္။

မိခင္က အခက္အခဲကို ကယ္ဆယ္လိုက္ရံုမက ဝမ္းနည္းစိတ္ကို ေပ်ာ္ရႊင္

စိတ္ဘက္ မသိမသာ ေျပာင္းေရြ႔လိုက္ျပီး က်န္းမာတဲ့အျမင္ကို သားရင္ထဲ
အေရာက္ပို႔ေပးခဲ့တယ္။

တစ္ကယ္ေတာ့ ဘဝမွာျဖစ္ပ်က္တဲ့ ျပႆနာ အခက္အခဲကိစၥေတြလည္း
ေျဖရွင္းပံုမမွန္ခ့ဲရင္ အဆိုးဘက္ ပိုေရာက္ျပီး ျပႆနာကို
ၾကီးထြားေစႏိုင္ပါတယ္။

အကယ္၍ ပူစီေဖာင္း ပ်ံတက္သြားတဲ့ တခဏမွာ မိခင္က " မငိုနဲ႔ သား.. မငိုနဲ႔
ေမေမေနာက္တစ္လံုး ဝယ္ေပးမယ္" လို႔ ေျပာခဲ့ရင္ သားရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ "ကိုယ္
အမွားလုပ္ခဲ့မိရင္ လူၾကီးေတြက တာဝန္ယူလိမ့္မယ္၊ လူၾကီးေတြက ဖာေထး

ေပးမယ္၊ အေလွ်ာ္ေပးမယ္" ဆိုတဲ့ အေတြးမွားမ်ဳိး ဝင္ေရာက္ႏိုင္ပါတယ္။
ဒီလိုအေတြးမွားက အက်င့္တစ္ခုလို သူရင္မွာ ခိုေအာင္းေနလိမ့္မယ္။

အကယ္၍ မိခင္က " အာ.. ၾကည့္စမ္း.. ဒီေလာက္ေတာင္ တံုးရသလား?
ပူေဖာင္းတစ္လံုးကိုေတာင္ ျမဲေအာင္ မကိုင္ႏိုင္ဘူးလား" လို႔ ဆူပူခဲ့ရင္
ကေလးငယ္က ကိုယ့္ကိုယ္ကို ယံုၾကည္မႈကင္းမဲ့လာျပီ ဒါေလးေတာင္
ငါမလုပ္ႏိုင္ဘူးဆိုတဲ့ သိမ္ငယ္စိတ္ေတြ ဝင္သြားႏိုင္ပါတယ္။

အကယ္၍ မိခင္က "ဟင္း.... ပူေဖာင္းေရာင္းတဲ့လူ သြားလိုက္ျပီ။ သားကို

ေမေမ ေနာက္တစ္လံုး ဝယ္ေပးလို႔ မရေတာ့ဘူး" လို႔ သက္ျပင္းခ် ျငီးျငဴ

ခဲ့ရင္ ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ အခက္အခဲနဲ႔ ၾကံဳလာတဲ့အခ်ိန္ ကေလးငယ္မွာ

လည္း စိတ္ပ်က္ျငီးျငဴ၊ လက္ေလ်ာ့မႈေတြ မ်ားလာတတ္ပါတယ္။

အေပၚက မိခင္လို အဓိပၸါယ္ရွိတဲ့ ထီထြင္ဆန္းသစ္မႈအသစ္နဲ႔ ကေလး

ငယ္ရဲ႕ ဝမ္းနည္းေနတ့ဲအာရံုကို အေဝးသို႔ လြင့္စင္သြားႏိုင္ေအာင္
ဆဲြေဆာင္ႏိုင္ခဲ့သလို ကေလးငယ္ရဲ႕ ေတြးေတာလိုစိတ္ကို တံခါးဖြင့္ေပး

လိုက္ႏိုင္ခဲ့ပါ တယ္။

အဲဒီအျပင္ ထမင္းစားခ်ိန္မွာ ေမေမထမင္းစားေခၚလို႔ သူျပန္သြားတယ္

ဆိုတဲ့ မိခင္စကားကို နားေထာင္တဲ့ ကေလးတစ္ဦးအျဖင့္ ကေလးငယ္ကို
လွပတဲ့အေတြးဝင္ေစခဲ့ပါတယ္။

အဆိုးကို အေကာင္းေျပာင္းတာမွန္ေပမယ့္ အဲဒီအေျပာင္းအလဲၾကားမွာ
အက်ဳိးရွိတဲ့ အေတြးေလးေတြ၊ ဆန္းသစ္မႈေတြလည္း လိုအပ္ပါတယ္။
အျမဲတမ္း ရွိေနပါတယ္

လူတစ္ခ်ဳိ႕ ကိုယ့္ဘဝထဲ ဝင္လာၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခ်ဳိ႕က ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္
ထြက္ခြါသြားၾကတယ္။ တစ္ခ်ဳိ႕က ခဏေလး ရပ္နားေပမယ့္ တစ္ခ်ဳိ႕က
ၾကာၾကာရပ္နားျပီး ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းေတြ ျဖစ္လာခဲ့တယ္။ ကိုယ့္ရင္ဘတ္မွာ
လွပတဲ့ အမွတ္တရေျခရာေတြ ထြင္းရစ္ခဲ့ၾကတယ္။

တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ့္အတြက္ ဂုဏ္ယူၾကတယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ့္ကို သတိရၾကတယ္၊ ဂရုစိုက္ၾကတယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ္နဲ႔ စကားေျပာခ်င္ၾကတယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က အခက္အခဲ တြင္းနက္ထဲ ကိုယ္ျပဳတ္မက်ဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ၾကတယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ္ကူညီခဲ့တာကို ေက်းဇူးတင္ေနတယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က အရာရာ အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႔ဖို႔ ကိုယ့္ကို ဆုေတာင္းေပးၾကတယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ့္လက္ကို ဆုတ္ကိုင္ခ်င္တယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ့္ကို အကာအကြယ္ေပး ေစာင့္ေရွာက္ခ်င္တယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က ဒီေလာကမွာ ကိုယ္အသက္ရွင္ ရွိေနမွန္း အသိအမွတ္ျပဳေပးတယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ့္ကို လက္ေဆာင္တစ္ခုေပးႏိုင္ဖို႔ ဆႏၵရွိေနတယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ့္ေအာင္ျမင္မႈအတြက္ ဂုဏ္ယူျပီး ေပြ႔ဖက္ခ်င္တယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က သူ႔အတြက္ ကိုယ္ဟာ အေကာင္းဆံုးလက္ေဆာင္လို႔ ထင္တယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ့္ကို သိပ္မေအး၊ သိပ္မပူဘဲ သက္ေတာင့္သက္သာ ေနႏိုင္ဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္တယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ့္အေၾကာင္းကုိ ေတြးျပီး ျပံဳးေနတတ္တယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ္နဲ႔သာဆိုရင္ ဘာမဆို ရင္ဆိုင္ရဲသတဲ့။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ့္ရဲ႕ၾကံ့ၾကံ့ခံႏိုင္မႈကို အားက်တယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ့္ပုခံုးထက္မွာ ခိုမွီနားေနခ်င္တယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ္နဲ႔အတူ အေပ်ာ္ေတြ မွ်ေဝခ်င္တယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ့္ရဲ႕ခြင့္လြတ္ျခင္းကို ေတာင့္တေနတယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ္ခြင့္လြတ္လိုက္လို႔ ေပ်ာ္ေနတယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ္နဲ႔အတူ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ရယ္ေမာေနခ်င္တယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ့္နဲ႔ေတြ႔ရဖို႔ အခ်ိန္ေတြကို မေစာင့္ႏိုင္ေတာ့ဘူးတဲ့။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ့္ကို မွတ္မိေနျပီး သူ႔တို႔ေဘးမွာ ကိုယ္အျမဲ ရွိေနေစခ်င္ခဲ့တယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ့္စိတ္ဝိညာဥ္ကိုေတာင္ တန္ဖိုးထားတယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ့္ကိုယ္ဖန္ဆင္းခဲ့တဲ့ ဘုရားသခင္ကို ေက်းဇူးတင္ေနတယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ့္ကိုသူဘယ္ေလာက္ ျမတ္ႏိုးေၾကာင္း ေျပာျပခ်င္ေနတယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ္နဲ႔အတူ သူ႔အိပ္မက္ကို မွ်ေဝခံစားေစခ်င္တယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ္နဲ႔အတူ ရွိေနတဲ့အခါ အခ်ိန္ကို ရပ္တန္႔ထားခ်င္ခဲ့တယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က သူ႔ကိုကိုယ္သတိထားမိဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ေနတယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ့္ေၾကာင့္ တစ္ညလံုး အိပ္မေပ်ာ္ခဲ့ဘူး။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ္နဲ႔အတူ အျမဲတမ္း ရွိေနခ်င္တယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ့္ရင္ခြင္ထဲ တိုးဝင္ခ်င္တယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ့္ကို သူ႔ရင္ခြင္ထဲ ေထြးေပြ႔ထားခ်င္တယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ္နဲ႔သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္ခ်င္ေနတယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကုိယ္က သူ႔သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ေနလို႔ ေပ်ာ္ရႊင္ေနတယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ့္ကို ပိုနားလည္ခ်င္ေနတယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ့္ကို ယံုၾကည္တယ္။ တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ့္ယံုၾကည္မႈကို လိုေနတယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က ဒီစာကိုဖတ္ျပီး ၾကည္ႏူးေနတယ္။ တစ္ခ်ဳိ႕က မ်က္ရည္ဝဲေနတယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ့္ဆီက ဒီလိုအီးေမးလ္မ်ဳိးကို ေမွ်ာ္ေနတယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ့္အားေပးတာကို လိုအပ္ေနတယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ့္ကို အားေပးေနတယ္။
တစ္ခါတေလမွာ ကိုယ္ေမ့ေနခဲ့ျပီလား...!
တစ္ခါတေလမွာ ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္းဆိုတဲ့ အေတြးနဲ႔အားငယ္ေနခဲ့ျပီလား..!
တကယ္ေတာ့ အျမဲတမ္း ကိုယ့္ကို ဂရုစိုက္၊ အေလးထားတဲ့လူေတြက ကိုယ့္ေဘးမွာ ရွိေနျပီးသားပါ...။

ဘ၀ဆုိတာ မာတိကာအတုိင္းဘယ္ေတာ့မွျဖစ္မလာဘူး . ........................................။