၁။ လျပည့္၀န္းႏွင့္တူေသာ လကၡဏာရွိျခင္း
၂။ တက္သစ္ေသာ လေရာင္ႏွင့္တူေသာကိုယ္ေရာင္ရွိျခင္း
၃။ မက်ဥ္းမက်ယ္လြန္းေသာ မ်က္စိရွိျခင္း
၄။ ဟသၤာမကဲ့သို႕ အသံရွိျခင္း
၅။ ျဖဴစင္ေသာ ႏွလံုသားရွိျခင္း
၆။ ေကာင္းေသာသီလရွိျခင္း
၇။ ရွည္ေသာမ်က္ႏွာရွိျခင္း
၈။ ခ်စ္ခင္ျခင္း
၉။ အရိပ္အျခည္ရွိျခင္း
၁၀။ သိမ္ေမြ႕ေသာ ကိုယ္အဂၤါရွိျခင္း
၁၁။ ႀကီးျပန္႕ေသာ သားျမတ္ရွိျခင္း
၁၂။ ဖြံ႕ၿဖိဳးေသာ ေပါင္ရွိျခင္း
၁၃။ ျပည့္ၿဖိဳးေသာ ပါးရွိျခင္း
၁၄။ ပုမၼာၾကာပန္းနံ႕ရွိျခင္း
အထက္ပါ (၁၄)ရပ္ဟာ သာမုျဒၷိက က်မ္းမွာ ေဖာ္ျပထားတာေတြျဖစ္ပါတယ္။
စာဆိုေတြရဲ႕ အျမင္ေလးေတြကို ဆက္လက္ေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါတယ္။
“ေကာင္းဆယ့္ေလးရပ္
ေသြးထပ္ထပ္ရုပ္ညီ
ေရွးနိပါတ္ ထုတ္မီသည္
----------------
လမင္းထက္ ႏွစ္ေလးသာ
ေအးျမလိုက္တာ
ျမင္ရသူ ေဖသက္သာတယ္
ေရႊမ်က္ႏွာ ၾကည္လြန္းလို႕ေလး”
(ကုန္းေဘာင္ေခတ္ စာဆို ဖိုးသူေတာ္ဦးမင္း၏ “လမင္းကႏွစ္ေလးသာ”ေတးထပ္)
“ျပစ္လံုးကင္းေ၀းကြာ၊ မိုးသူဇာကို
ဆည္းဆာညရီတြင္၊ ကၽြႏု္ပ္ျမင္သည္
ရယ္ရႊင္ၿပံဳးတို႕ မၿပံဳးတို႕”
(အင္း၀ေခတ္စာဆို ရွင္မဟာရဌသာရ ၏ ၀ဏၰပဘာရ)
“မြတ္မြတ္ကေလး လွတယ္လို႕၊ ရြရြကေလးယဥ္တဲ့ေမ”
(စာဆို ဦးပုည)
“ႏြဲ႕ခ်င္ႏြဲ႕ ၊ တြဲ႕ခ်င္တြဲ႕၊ လုပ္လဲ့လဲ့၊ တုပ္တဲ့တဲ့
အတကဲ့ ပိုးစီးတုတ္ကဲ့ႏွယ္၊ ခါးဆိတ္စလီ၊ ကလီကေလး၊ ေသးပါဘိျခင္း”
မိန္းမတို႕၏ ေကာင္းျမတ္ေသာအဂၤါ(၁၄)ရပ္
Subscribe to:
Post Comments
(
Atom
)
kothu1987@gmail.com. Powered by Blogger.
0 comments:
Post a Comment