ျပည့္၀နိုင္ေသာအခ်စ္
============
သူတို႔ မဂၤလာေဆာင္ခဲ့တာ အခုဆို ႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ပါၿပီ။ ေကာင္ေလးက စာေပပိုင္းမွာ အားသန္ေတာ့ နက္ေပၚမွာ စာေတြ ေရးၿပီး တင္ေလ့ရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႔စာကို ဖတ္ဖူးတဲ့လူက ခပ္ရွားရွားရယ္။ ဓါတ္ပံု႐ိုက္တဲ့ အလုပ္နဲ႔လည္း အသက္ေမြး ၀မ္းေက်ာင္းတယ္။ မဂၤလာပြဲေတြ လိုက္႐ိုက္တာပဲ မ်ားတယ္။ ေကာင္ေလးက ေကာင္မေလးကို အရမ္းခ်စ္တယ္။ ေကာင္မေလးလည္း အျပန္အလွန္ေပါ႔။ ေကာင္မေလးက စိတ္ျမန္ လက္ျမန္နဲ႔ ေဒါသလည္း အထြက္ျမန္တယ္။ ေဒါႀကီးေမာႀကီးနဲ႔ ေကာင္ေလးကို အျမဲ ဆက္ဆံတတ္ေပမယ့္ ေကာင္ေလးကေတာ့ အျမဲလိုလို ခြင့္လႊတ္ေပးႏုိင္ခဲ့တယ္။
ဒီေန႔လည္း ေကာင္မေလး ကမူး႐ွဴးတုိး လုပ္ျပန္ၿပီ။
မ - မင္း ဘာလို႔ ငါ႔သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ မဂၤလာေဆာင္မွာ ဓါတ္ပံု မ႐ိုက္ေပးႏုိင္ရတာလဲ။ သူ ပိုက္ဆံေပးမယ္လို႔ ငါ႔ကို ကတိေပးထားတယ္။
က - ငါ အဲဒီေန႔ အခ်ိန္ မရွိဘူး။
မ - အန္
က - ဘာျဖစ္
မ - အခ်ိန္မရဘူး ?? ဒီ ဝတၳဳေတြ ေလွ်ာ့ေရးပါလား။ ဒါဆို လုိအပ္သေလာက္ အခ်ိန္ေတြ ရၿပီပဲ။
က - ငါ .... တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ တစ္ေယာက္ေယာက္ကေတာ့ ငါရဲ႕ အေရးအသားေတြကို အသိအမွတ္ ျပဳလာမွာပါ။
မ - ဟန္။ ငါ အဲဒါ ဂ႐ုမစိုက္ဘူး။ အဲဒီပြဲကို မင္း ဓါတ္ပံု သြား႐ိုက္ကို ႐ိုက္ေပးရမယ္။
က - ဟင့္အင္း
မ - တစ္ခါတည္းေတာင္ မရဘူးေပါ႔။
က - ဟင့္အင္း
ဒီထက္ ဘာမွ ဆက္ညႇိႏႈိင္းစရာ မရွိေတာ့ဘူး။ ဒါနဲ႔ ေကာင္မေလးက ေနာက္ဆံုး အေနနဲ႔ သတိေပးလုိက္တယ္။ "သံုးရက္အတြင္း အင္း ဆိုတဲ့ အေျဖပဲ ၾကားခ်င္တယ္။ အဲလို မဟုတ္ရင္ေတာ့လား ......"
ပထမေန႔ ... ေကာင္မေလးက မီးဖိုေခ်ာင္၊ ကြန္ျပဴတာ၊ ေရခ်ဳိခန္း၊ ေရခဲေသတၱာ၊ ႐ုပ္ျမင္သံၾကားစက္၊ DVD ဖြင့္စက္ စတဲ့ ပစၥည္းေတြ အားလံုးကို လံုး၀ ေပးမထိေတာ့ဘူး။ ႏွစ္ေယာက္အိပ္ ကုတင္ကလြဲလို႔ေလ။ သူ႔ရဲ႕ စာနာစိတ္ကို ျပခ်င္လို႔ပဲ ထင္စရာရွိတယ္ေနာ္။ ဘယ္ကလာ။ ဒီကုတင္မွာ သူလည္း အိပ္ရဦးမွာကိုး။
ဒါေပမယ့္ ေကာင္ေလးက မႈတဲ့ပံု မေပၚဘူး။ အိတ္ကပ္ထဲမွာ ပိုက္ဆံ က်န္ေနေသးတာပဲ ေအးေဆးေပါ႔။
ဒုတိယေန႔ ... ေကာင္မေလးက ျဖတ္ေလးျဖတ္အျပင္ အိတ္ကပ္ထဲမွာ ရွိသမွ် အကုန္ သိမ္းပစ္လုိက္ၿပီး သတိေပးလိုက္တယ္။ ကိုယ့္ဖာသာ သူမ်ား အကူအညီ ေတာင္းေပေတာ့။ မင္းကုသိုလ္နဲ႔ မင္းပဲ။
ေကာင္ေလး အခုေတာ့ တုိင္ပတ္ၿပီ။ ညေရာက္ေတာ့ သူ႔ကုိ ခြင့္လႊတ္ဖို႔ ေတာင္းပန္ရွာေတာ့တယ္။ ဒီကိစၥ ရပ္တန္းက ရပ္ဖုိ႔ေပါ႔။ ေကာင္မေလးကေတာ့ ခြင့္လႊတ္ဖို႔ အစီအစဥ္ မရွိ။ သူ ဘာေျပာေျပာ ဟင့္အင္းပဲ။ သေဘာမတူမခ်င္းေပါ႔။
တတိယေန႔ ည ... ကုတင္ေပၚမွာ ေကာင္ေလးက လွဲေနၿပီး တစ္ဘက္ကို ေငးၾကည့္ေနတယ္။ ေကာင္မေလးလည္း ကုတင္ေပၚလွဲၿပီး တျခားတစ္ဘက္ကို ေငးေမာေနတယ္။
က - ငါတို႔ ေျပာဖို႔ လိုလာၿပီ။
မ - မဂၤလာေဆာင္ ကိစၥ မဟုတ္ရင္ မေျပာနဲ႔။
က - အေတာ္ေလး အေရးႀကီးတဲ့ ကိစၥ မုိ႔ပါ။
ေကာင္မေလး ၿငိမ္ေနတယ္။
က - ငါတို႔ လမ္းခြဲရေအာင္။
ေကာင္မေလး သူ႔ရဲ႕ နားေတြကို မယံုႏုိင္ေအာင္ ျဖစ္သြားတယ္။
က - ငါ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ကို သိကၽြမ္းခဲ့တယ္။
ေကာင္မေလး ေတာ္ေတာ္ကို တင္းသြားတယ္။ သူ႔ကုိ ႐ိုက္ပစ္လိုက္ခ်င္ေပမယ့္ ေျမႇာက္လိုက္တဲ့ လက္ေတြက အေတာ္ေလး ေလးလံေနေတာ့ ေကာင္ေလးဆီ မေရာက္ဘဲ သူ႔ေဘးနားတင္ ျပန္က်သြားတယ္။ သူ႔ကုိ ဘာမွ ဆက္မေျပာေစခ်င္ေတာ့ဘူး။ သူမရဲ႕ မ်က္လံုးေတြကလည္း စိုစြတ္ေနၿပီ။ ေကာင္ေလးဟာ ဓါတ္ပံုတစ္ပံုကုိ သူ႔ ဗိုက္နားကေန ဆြဲထုတ္လိုက္တယ္။ အတြင္းခံ အိတ္ထဲမွာ ထည့္ထားပံုပဲ။ ေအးေလ။ ေကာင္မေလး မေန႔က ဒီေလာက္ ေမႊေနတာ သူ မႏိႈက္ၾကည့္မိတာ ဆိုလို႔ အဲဒီ အိတ္ကပ္ပဲ ရွိမွာေပါ႔။ ေပါ႔ဆလိုက္တာ ...
က - တကယ္ေတာ္တဲ့ မိန္းကေလးပါ။
ေကာင္မေလး မ်က္ရည္ေတြ ၿဖိဳင္ၿဖိဳင္ က်လာၿပီ။
က - စိတ္ရင္းေလးလည္း ေကာင္းရွာတယ္။
ေကာင္မေလးရဲ႕ အသည္း အစိပ္စိပ္ အမႊာမႊာ ကြဲၿပီ။ ေကာင္ေလးရဲ႕ ႏွလံုးသားနဲ႔ အနီးဆံုးမွာ တျခား မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ ေရာက္ေနၿပီေလ။
က - သူက ေျပာတယ္။ ငါတို႔ လက္ထပ္ၿပီး ၾကရင္ ငါ႔ရဲ႕ စာေပပိုင္း လိုက္စားမႈေတြကို အျပည့္အ၀ အားေပး ေထာက္ပံ့မယ္တဲ့။
ေကာင္မေလး ေတာ္ေတာ္ သ၀န္တိုသြားတယ္။ သူလည္း ဟိုးအတိတ္ရဲ႕ တခ်ိန္က ဒီလိုပဲ ေျပာခဲ့တာေလ။
က - သူ ငါ႔ကို တကယ္ ႏွစ္ႏွစ္ကာကာ ခ်စ္တာပါ။
"ငါကေတာ့ မဟုတ္လို႔လား ... " လို႔ ေကာင္မေလး ထေအာ္ ပစ္ခ်င္စိတ္ေတြ တဖြားဖြား ေပၚေနတယ္။
က - ဒါေၾကာင့္ ငါ မလုပ္ခ်င္တဲ့ အလုပ္ေတြကို အတင္းအက်ပ္ တြန္းအားေပးၿပီး သူ မလုပ္ခိုင္းေလာက္ဘူး။
ေကာင္မေလး စဥ္းစားရၿပီ။ ဒါေပမယ့္ ေဒါသေတြကေတာ့ မၿငိမ္မသက္နဲ႔။
က - ငါ ႐ိုက္ေပးထားတဲ့ သူ႔ရဲ႕ ဓါတ္ပံုေလးကို မင္း ၾကည့္ၾကည့္မလား။
မ - ..... !
ဓါတ္ပံုကို ေကာင္မေလးရဲ႕ မ်က္စိနား ေရႊ႕ေပးလိုက္တယ္။ ေဝဝါးေနတဲ့ မ်က္စိ၊ ေတာက္ေလာင္ေနတဲ့ ေဒါသ အဟုန္နဲ႔ ေကာင္ေလးရဲ႕ လက္ကုိ ပုတ္ခ် ပစ္လိုက္တယ္။ ေနာက္ၿပီး "ျဖန္း" ဆိုတဲ့ အသံနဲ႔အတူ နီးျမန္းသြားတဲ့ ပါးတစ္ဖက္။
ေကာင္ေလး သက္ျပင္း ခ်လိုက္တယ္။ ေကာင္မေလး ငိုေနတယ္။
သူ ဓါတ္ပံုကို သူ႔ အိတ္ကပ္ထဲ ျပန္ထည့္လိုက္တယ္။
ေကာင္ေလး မီးကို ပိတ္ၿပီး အိပ္ပစ္လိုက္တယ္။ ေကာင္မေလး မီးကို ဖြင့္ၿပီး ထ ထိုင္လိုက္တယ္။ ေကာင္ေလး အိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီ။ ေကာင္မေလးေတာ့ အိပ္ခ်င္စိတ္ကို လံုးလံုး မရွိေတာ့ဘူး။ သူရဲ႕ မာေက်ာခဲ့တဲ့ ဆက္ဆံမႈေတြကို ျပန္လည္ ျမင္ေယာင္ေနမိတယ္။
သူ ထပ္ငိုျပန္တယ္။ အေၾကာင္းအရာ အေတာ္မ်ားမ်ားကုိ စဥ္းစားၿပီးေနာက္ ေကာင္ေလးကို ႏႈိးလိုက္ခ်င္တယ္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ေႏြးေႏြးေထြးေထြး စကားေျပာၾကရေအာင္ပါ။ ေနာက္ေနာင္ ဖိအားမေပးေတာ့ဘူးေပါ႔။ ေကာင္ေလးရဲ႕ ဗိုက္ကို လွမ္းၾကည့္မိတယ္။ ဟိုမိန္းကေလး ဘယ္လိုပံုပါလိမ့္ ဆိုတာလည္း သိခ်င္လာတယ္။
ဓါတ္ပံုကို ဆြဲထုတ္လိုက္တယ္။ ေကာင္မေလး တအားကို ငိုခ်င္သြားတယ္။ ေနာက္ၿပီး ရယ္လည္း ရယ္ေနတယ္။ ႏွပ္ေခ်းရႊဲရႊဲ ျပံဳးျဖဲျဖဲ နဲ႔ ဆိုတာ ဒါမ်ဳိးထင္တယ္။
ဓါတ္ပံု ႐ိုက္ထားတာ အေတာ္ေလး ေကာင္းတယ္။ ေကာင္မေလးကို ႐ိုက္ေပးထားတဲ့ ဓါတ္ပံုေလ။ သူ ဒူးကို ေကြးခ်လိုက္ၿပီး ေကာင္ေလးရဲ႕ ဗုိက္ကို အနမ္းေလးနဲ႔ တန္ဆာဆင္လိုက္တယ္။
သူက တေလွ်ာက္လံုး အိပ္ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနတာေလ။ သူ ျပံဳးႏုိင္ရွာၿပီေပါ႔။
ဘယ္လိုခ်စ္မလဲ သင္ယူမွာလား။
ၿပီးျပည့္စံုတဲ့လူကို မရွာပါနဲ႔။
မျပည့္စံုတဲ့သူကို ျပည့္ျပည့္၀၀ ျမင္တတ္ဖုိ႔ပဲ သင္ယူပါ။
ျပည့္၀နိုင္ေသာအခ်စ္
Subscribe to:
Post Comments
(
Atom
)
kothu1987@gmail.com. Powered by Blogger.
0 comments:
Post a Comment